Otrzymałem list w sprawie postulatu w 60 minut pociągiem przyspieszonym do Mińska Maz. z Warszawy i peronu na linii kolejowej nr 13
From: Rzecznik Prasowy <rzecznik mazovia.pl>
Date: Fri, Oct 2, 2020 at 9:37 AM
Subject: RE: Propozycja redakcji dot. połączeń podmiejskich w aglomeracji Warszawy
To: Adam Fularz <Adam wieczorna.pl>
Spółka Koleje Mazowieckie na wniosek Organizatora publicznego transportu zbiorowego od ponad dekady uruchamia połączenia przyspieszone na 6 głównych liniach Mazowsza. Obecnie pociągami przyspieszonymi można z Warszawy dojechać do Płocka, Radomia, Ciechanowa, Skierniewic, Łukowa oraz Tłuszcza. Flagowe pociągi Spółki, takie jak „Radomiak”, „Mazovia”, „Wiedenka” czy „Łukowianka” zestawione z 6/7 wagonów piętrowych zapewniają dojazd do pracy w Warszawie oraz powrót do domu tysiącom osób korzystających regularnie z publicznego transportu zbiorowego. Przejazdy pociągami o ograniczonej liczbie zatrzymań cieszą się niesłabnącym popytem (przy ograniczeniach podaży miejsc związanych z trwającą pandemią COVID-19) wśród podróżnych na ten rodzaj usługi, a kolejne zakończone modernizacje infrastruktury kolejowej na terenie województwa mazowieckiego umożliwiają dalszy rozwój siatki połączeń tego segmentu przewozu.
Uruchomienie połączeń przyspieszonych zgodnie z Pańską propozycją wymaga przede wszystkim zakończenia procesów inwestycyjnych związanych z modernizacją linii kolejowych nr 12 na odcinku Skierniewice – Pilawa przez zarządcę infrastruktury kolejowej PKP Polskie Linie Kolejowe, wybudowania dodatkowego peronu w Mińsku Mazowieckim, umożliwiającego obsługę podróżnych z kierunku Pilawy (zjazd łącznicą z linii nr 13, na obecną chwilę z uwagi na układ torowy stacji Mińsk Mazowiecki wyklucza taką możliwość), a także wykonania badań transportowych związanych z określeniem zapotrzebowania na szybki transport pomiędzy Górą Kalwarią, a Mińskiem Mazowieckim.
Ponadto, w Pańskiej propozycji oferty przewozowej pewne wątpliwości budzi pomijanie stacji Pilawa, która z uwagi na swój charakter (stacja węzłowa), stanowi potencjalny generator ruchu dla mieszkańców powiatu garwolińskiego i okolic.
Niewykluczone, że w przyszłości możliwe jest uruchomienie połączeń regionalnych, obsługujących m.in. przystanek Grzebowilk, pod warunkiem budowy dodatkowych przystanków (np. Sufczyn i Lubice) na linii nr 13 oraz wspominanego peronu w Mińsku Mazowieckim (w roku 2019 prowadzona była korespondencja pomiędzy Urzędem Marszałkowskim Województwa Mazowieckiego w Warszawie, a PKP PLK z dotycząca możliwości wybudowania infrastruktury punktowej na linii nr 13 i peronu w Mińsku Mazowieckim).
Marta Milewska
Rzecznik Prasowy
Zastępca Dyrektora Kancelarii Marszałka
ds. Komunikacji Zewnętrznej
Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego w Warszawie
ul. Jagiellońska 26, 03-719 Warszawa
nr tel. (22) 59 07 602
(..)
From: Adam Fularz
Sent: Sunday, September 27, 2020 8:55 PM
To: Rzecznik Prasowy <rzecznik na s .mazovia.pl>
Subject: Propozycja redakcji dot. połączeń podmiejskich w aglomeraji Warszawy
do UMWM
Szanowni Państwo,
Przez lata dojeżdżałem ekspresem
Proponuję takie same rozwiązania jak na liniach kolejowych po stronie niemieckiej w przypadku połączenia koleją woj.mazowieckiego. Proponuję wykorzystanie łącznicy kolejowej na trasie Warszawa Zachodnia- Służewiec- Piaseczno- Góra Kalwaria- Grzebowilk- Mińsk Mazowiecki, z pominięciem st. Pilawa. Wykorzystanoby łącznicę by ominąć zmianę kierunku na stacji Pilawa, i wprowadzić przyspieszone połączenia typu ekspres regionalny z Góry Kalwarii do Mińska Mazowieckiego. Jego schemat jest załącznikiem tego listu.
Szacuję że czas przejazdu odcinka Warszawa Służewiec- Mińsk Maz. powinien wynosić ok. 1 godz. 05 minut do 1 godziny, a całej trasy z ok. 1 godz. 5 min. do 1 godz. 10 minut. Proponowana lista przystanków:
1. - z Warszawy Zach. z pominięciem stacji pośrednich do Piaseczna
2. Góra Kalwaria
3. Warszówka
4. Osieck
5. Jaźwiny
6. Mińsk Maz. przez Grzebowilk
Proponowałem już kiedyś by wprowadzić w Państwa regionie Europy - podobną ofertę przewozową jak w przypadku krajów Europy Zachodniej.
Poniżej opisaną linią RE1 regularnie dojeżdżam z Zielonej Góry przez Frankfurt nad Odrą gdzie wsiadam do RE1 w kierunku do Berlina. Obecnie kursuje ona co 30 minut w ciągu dnia, początkowo kursowała dość rzadko.
Ekspresem do pracy
Za Odrą i Nysą Łużycką kolejnym filarem przemian na kolei, obok zwiększania liczby połączeń, było postawienie na kompleksową ofertę szybkich połączeń ponadlokalnych. W 1994 r. koleje niemieckie Deutsche Bahn wprowadziły nową kategorię pociągów: Regional-Express (RE). Wprowadzenie do sieci kolejowej szybkich połączeń regionalnychpod
wyraźną i dziś już bardzo mocno rozpoznawalną marką Regional-Express miało na celu skrócenie długości przejazdu na trasach regionalnych w newralgicznym czasie, gdy w zachodniej części Niemiec istniała już imponująca sieć autostrad, indywidualny transport samochodowy był w rozkwicie, zaś na terenie byłego NRD po zjednoczeniu kraju rozbudowa sieci drogowej wkraczała w decydującą fazę i samochód stawał się powszechnym dobrem.
Połączenia przyspieszone, rozpoczynając funkcjonowanie pod marką Regional-Express, zmieniły w połowie lat 90. filozofię obsługi niemieckich linii regionalnych, która wcześniej, jak do dzisiaj ma to miejsce w Polsce, opierała się na pociągach zatrzymujących się na wszystkich napotkanych stacjach i przystankach, co uniemożliwiało kolei zaoferowanie długości podróży konkurencyjnej wobec samochodów mknących po sieci bezpłatnych autostrad, coraz głębiej penetrującej republikę federalną. Założeniem połączeń Regional-Express było zapewnienie pasażerom bezpośredniego dojazdu z miast na peryferiach danego regionu do samego centrum metropolii – z liczbą postojów ograniczoną tylko do większych miejscowości.
Nie mniej ważne było założenie, że pociągi Regional-Express mają stanowić rozwinięcie istniejącej oferty przewozowej, a więc nie mogą wyprzeć dotychczas kursujących, często zatrzymujących się pociągów lokalnych, skutkowałoby to bowiem ograniczeniem dostępu do kolei dla pasażerów z mniejszych przystanków. Pociągi Regional-Express miały ponadto zaspokajać zróżnicowane potrzeby mobilności, a więc zgodnie z rozkładem cyklicznym kursować regularnie od rana do wieczora – co 1–2 godziny. Ważną zasadą funkcjonowania Regional-Express jest obowiązywanie w nich taryfy typowej dla połączeń regionalnych – bez żadnych dopłat.
Z czasem zmodyfikowano podejście do trasowania połączeń Regional-Express i zaczęto coraz częściej sięgać po rozwiązanie hybrydowe. Na wybranym odcinku pociąg RE zatrzymuje się na wszystkich napotkanych stacjach i przystankach (obejmując na tym odcinku także funkcję pociągu lokalnego), by następnie kolejną część swojej trasy pokonać z minimalną liczbą postojów. Dzięki temu mieszkańcy wielu wsi oraz małych miasteczek, rozsianych również po peryferiach niemieckich landów, uzyskali szybkie i bezpośrednie połączenia z centrami największych metropolii.
Jako pierwsze z dziesiątek połączeń Regional-Express, kursujących dziś na terenie całych Niemiec, uruchomiona została przed 20 laty linia RE na 253-kilometrowej trasie Magdeburg – Brandenburg nad Hawelą – Poczdam – Berlin – Frankfurt nad Odrą – Eisenhüttenstadt. Połączenie zapewniło mieszkańcom brandenburskich miast i miasteczek możliwość bezpośredniego dojazdu do dworców Zoologischer Garten, Friedrichstrasse czy Alexanderplatz, położonych w samym centrum Berlina. Według danych podawanych przez „Allianz pro Schiene” w 1994 r. z pociągów linii RE1 korzystało dziennie 8,7 tys. pasażerów. Do 2013 r. dobowa liczba podróżujących pociągami RE kursującymi między Magdeburgiem a Eisenhüttenstadt wzrosła do 49 tys.
Wynoszący prawie 500% wzrost przewozów w przypadku linii RE1 pokazuje, że pasażerowie chętnie przesiadają się do pociągów. Pod warunkiem, że kolej zapewni atrakcyjną, ale także stabilną ofertę, pozbawioną ciągłych komunikatów o „skróceniu relacji”, „zawieszeniu pociągu” czy „ograniczeniu terminów kursowania”. Ewentualny brak stabilności, który w przypadku linii RE1 miał jednak miejsce, może wyrażać się co najwyżej w uruchomieniu dodatkowych pociągów dogęszczających częstotliwość w godzinach szczytu (z 60 do 30 minut) czy w wydłużeniu kursowania na godziny późnowieczorne, a nawet nocne.
Załącznik: opis przystanków:
Proponuję wprowadzenie kolei regionalnej i przystanków osobowych na istniejącej linii kolejowej nr 13. Zadanie to realizacja pomysłu polegającego na włączeniu w sieć kolei dodatkowych przystanków i stacji kolejowych wokół Warszawy.
Proponowane przystanki:
(patrząc od stacji Pilawa w stronę Mińska)
- Lubice
- Gadka
- Grzebowilk
- Chochół
- Mińsk Maz. Sosnkowskiego
Na drugiej z opisanych linii od stacji Pilawa w stronę Góry Kalwarii :
- Jaźwiny
- Osieck- przystanek już istnieje.
- Warszówka
- Piotrowice
- Glinki
--
Przystanek Grzebowilk powstałby przy jednym z torów stacji Grzebowilk i mógłby powstać najprędzej. Co UMWM sądzi o proponowanych stacjach i przystankach? Czy ich realizacja była kiedykolwiek przedmiotem analiz czy planów? Grafikę dołączam.
Inne informacje:
Linia nr 13 Krusze (Tłuszcz) – Pilawa została otwarta w 1897 roku. Jej długość to 56,334 km. Stanowi wschodnią obwodnicę Warszawskiego Węzła Kolejowego. Pierwotnie otwarta w 1897 roku linia łączyła Tłuszcz z Pilawą. Łącznicę Jasienica Mazowiecka - Krusze wybudowano razem z odcinkiem Wieliszew - Tłuszcz linii nr 10, który do użytku został oddany w 1936 roku. Linia nr 13 figuruje w spisie linii kolejowych o znaczeniu państwowym. Posiada obecnie 5 czynnych stacji towarowych. Elektryfikacja linii kolejowej nr 13 Krusze – Pilawa była podzielona na dwa etapy. W ramach pierwszego etapu elektryfikacji został zelektryfikowany odcinek Mińsk Mazowiecki R101 – Pilawa. Oficjalnie pociągi elektryczne mogły z niego korzystać od 22 grudnia 1970 r. W ramach drugiego etapu zelektryfikowano odcinek Krusze – Mińsk Mazowiecki R101, który otwarto dla pociągów elektrycznych 27 maja 1972 r. Istnieją cztery czynne posterunki odgałęźne. Są to: Krusze, Jasienica Mazowiecka, Mińsk Mazowiecki R101 i Żołnierka. Linia posiada połączenia z liniami: nr 10 Legionowo – Tłuszcz, nr 2 Warszawa Centralna – Terespol, nr 7 Warszawa Wschodnia – Dorohusk oraz linią nr 12 Skierniewice – Łuków.
Szlak linii kolejowej nr 13 Krusze – Pilawa przechodzi w większości przez tereny lasów oraz pól uprawnych. Zabudowania wokół linii występują w niewielu miejscach. Linia charakteryzuje się wysokimi nasypami. Po linii prowadzony jest głównie ruch towarowy. Ruch na linii można podzielić właściwie na dwie części. Na odcinku Krusze – Mińsk Mazowiecki R101 prowadzony jest wyłącznie ruch towarowy. Niestety, kursuje tędy stosunkowo niewiele pociągów. Z kolei na odcinku Mińsk Mazowiecki R101 – Pilawa prowadzony jest zarówno ruch towarowy, jak i pasażerski. Kursuje tędy rozkładowo część pociągów TLK kursujących pomiędzy Warszawą a Lublinem.
Na linii prowadzone są bieżące remonty torowiska. W przyszłości istnieją pewne plany budowy peronów na stacjach towarowych. Należy jednak podejść z olbrzymim dystansem do tej informacji. Obecnie ruch na odcinku Mińsk Mazowiecki R101 - Pilawa jest większy, gdyż trwają remonty na linii nr 7 Warszawa Wschodnia - Dorohusk. Część pociągów jest kierowana objazdem przez linię nr 13. Są to głównie składy Twoich Linii Kolejowych.
Uaktualnienie wg bazakolejowa.pl
2017-12-10 Mińsk Mazowiecki R 101 - Pilawa Otwarcie dla ruchu
ruch pasażerski: regularny; Od nowego rozkładu linią kursuje jedna para pociągów KM relacji Warszawa Wschodnia 16:46 - Pilawa 17:42 i z powrotem. Od Żołnierki do Mińska Maz. R101 jeździ też tędy objazdowy TLK Ustronie.
We wrześniu 2018 roku także po tej linii jeździ jeden pociąg Kolei Mazowieckich, ale nie w relacji Pilawa - Mińsk Mazowiecki, tylko w relacji Warszawa Wschodnia (odj. 16:48) - Sulejówek Miłosna (prz. 17:04, odj. 17:05) - Pilawa (prz. 17:40).
--
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz